Hai uns días publicamos unha entrada que se titulaba POR UN TRATAMENTO DIGNO DO AUTISMO na que falabamos da campaña que se está a facer a través do blog de Cristina
"LA PRINCESA DE LAS ALAS ROSAS", para concienciar e informar ao maior número de xente posible sobre o autismo. Pois ben, onte chegoume un correo de Cristina onde me pedía que publicase a entrada que ben a continuación (que é a que vai a poñer ela no seu blog, en castelán claro ) e que solicitase a
VOSA COLABORACIÓN para que fixerades o mesmo. Atoparedes a mesma entrada pero en castelán no blog de Mª José
"COMUNICAR ES MÁS QUE HABLAR"
Ilustración de Santiago Ogazón
Na actualidade, emprégase o término "autismo" asociado a connotacións negativas porque se parte de mitos e informacións falsas como que:
- as persoas con autismo non poden interactuar o comunicarse
- as persoas con autismo viven no seu mundo
- as persoas con autismo son incapaces de sentir, etc
Todo isto da pé a que cada vez maís xornalistas, políticos ou líderes de opinión súmense ao uso abusivo do termo "autista" para descalificar. É dicir, lemos nos medios de comunicación ou escoitamos en boca de políticos "goberno autista" ou "fulanito é autista" cando queren expresar que ese goberno ou esa persoa non cumple co seu traballo, non escoita, non se entera da realidade, non amosa empatía cos problemas, é incapaz de ofrecer solucións ou carece de sentimentos. Por que fai falla recurrir - e ferir con iso a dignidade- a un colectivo de persoas para atacar e descalificar a outra persoa ou colectivo?
Entendemos que non hai mala intención, senón descoñecemento ou mal uso do diccionario. Convivir co autismo implica tamén un importante labor de concienciación na sociedade: convenceremos sempre desde o respecto.O descoñecido, ademais de asustar, alenta a difusión de informacións falsas. Temos que dar a coñecer a visión positiva do autismo á par de fomentar un tratamento digno para todos os afectados. Un gran traballo por diante.
Autismo non é sinónimo de persoas indiferentes que viven ailladas no seu mundo. As persoas con autismo senten, interactúan, comunícanse - con o sin linguaxe - , comparten, son loitadores natos que se esforzan a diario e lles é difícil entender a ironía, os xogos de palabras ou as mentiras (pero ata iso aprenden en moitos casos coa estimulación adecuada). Se se coñecese a realidade do autismo, a ninguén se lle ocurriría máis que asocialo con "superación", "esforzo", "nobleza", "cariño" ou "sensibilidade".
A prevalencia do autismo hoxe en día é o suficientemente significativa como para promover accións de información e sensibilización, con afirmacións que se apoien en evidencias científicas e axustadas á realidade. Según o Instituto da Saúde Carlos III, un de cada 150 nenos presenta algún trastorno dentro do espectro. Hai máis de 200.000 afectados en España e 67 millóns en todo o mundo. Hoxe en día, os avances prodúcense sempre e, moitas veces, a pasos de xigante. Cunha estimulación adecuada, canto máis intensa mellor, evolucionan hacia metas impensables fai uns anos. Por iso, debemos loitar todos xuntos para favorecer a inclusión.
QUE É O AUTISMO?
Ilustración de Fátima Collado Debuxo de Iker con 6 anos
O autismo é unha síndrome cun espectro moi amplo, non unha enfermedade. Afecta de forma diferente, así que non hai dúas persoas con autismo iguais e por iso non se pode nunca xeneralizar. As áreas nas que se manifesta son:
- Dificultades - non incapacidade - na linguaxe e a comunicación. Atoparemos persoas que non falan pero que se comunican con xestos ou pictogramas, e persoas capaces de dominar varios idiomas.
- Dificultades - non incapacidade - nas relacións sociais. Atoparemos persoas que eluden o contacto visual ou se aturden en ambientes ruidosos, e persoas que ofrecen conferencias.
- Intereses restrinxidos e repetitivos, que cunha boa estimulación poden ampliarse sempre.
Ao igual que todos os seres humanos, a posible realización das persoas con espectro autista é ilimitada. As persoas con Trastornos do Espectro Autista (TEA) comparten moitas características, necesidades e desexos coas persoas da súa idade sin autismo. Hai moitas cousas que diferencian ás persoas con TEA, pero tamén hai moitas cousas en común. Coma todos nós, teñen os seus puntos fortes e os seus puntos débiles. Todos somos diferentes, pero todos temos os mesmos dereitos.
OS MITOS QUE SE DEBEN EVITAR
- Carencia de sentimentos. As persoas con autismo senten: choran, rin, alégranse, entristécense, enfádanse, sinten celos,... En ocasións poden ter dificultades para canalizar as emocións pero saben demostrar que as sinten.
- Aillamento no seu propio mundo. Os esforzos por comunicarse son grandiosos. Nin viven noutra galaxia nin mirando a unha parede. Forman parte do mundo, unha sociedade onde hai cabida para a diversidade.
- A falta de cariño dos pais provoca o autismo. Hai xa moito tempo que se erradicou a teoría das "nais-neveira", que tanto dano provocou. Nácese con autismo. É dicir, hai unha orixe xenética.
- As persoas con autismo teñen discapacidade intelectual, ou polo contrario, son capaces de habilidades prodixiosas. En realidade, o retraso mental é unha comorbilidade, non unha condición propia do autismo. Hai persoas con autsmo que ademais teñen discapacidade intelectual e hainas tamén que non a teñen; hainas que teñen capacidades asombrosas, e hainas que non as teñen. Pero necesitamos todo tipo de mentes, sin discriminar a ninguén.
- A inevitable segregación. Debe desterrarse a falsa creencia de que as persoas con autismo só poden vivir o desenvolverse en centros segregados, sin relación co resto das persoas, non coa intención de marxinalas, senón de protexelas. Isto en ningún caso debe ser así. Ao contrario, a inclusión social é unha das claves para lograr unha mellora da calidade de vida das persoas con TEA e un factor esencial para incrementar as súas capacidades de adaptación, o seu desenvolvemento persoal e a súa calidade de vida. Cos apoios adecuados, as persoas con TEA poden aproveitar as oportunidades de participación en entornos ordinarios, o que favorece que poidan disfrutar dunha vida social integrada e normalizada, e contribúe ao seu desenvolvemento persoal.
- A infancia permanente. Con demasiada frecuencia, os medios falan de "nenos autistas", pero casi nunca de "adultos autistas". É necesario que a sociedade coñeza e entenda tanto aos nenos como aos adultos afectados polo autismo.
- Son autistas. Mellor empregar a fórmula "persoa con autismo" en lugar de utilizar simplemente a palabra "autista". Asó póñese de relevo a condición de persoa, coas súas características e diferencias, independientes do autismo. Ademais, definir a unha persoa por unha discapacidade é unha forma de discriminación.
- Definición dos diccionarios. O uso do autismo asociado a connotacións negativas, escúdase en ocasións na definición que aparece nos diccionarios, sobre todo o DRAE. Hai xa máis dun ano que se iniciou unha campaña con respostas positivas no sentido de que van a cambiar a definición, ainda que levará o seu tempo► Campaña Diccionario
Presentación sobre mitos de Almu G. Negrete
Ilustración de Fátima Collado
LEMBRA: As palabras son poderosas. Utilizar os termos“autismo” ou “autista” para descalificar ou insultar a outras persoas é unha forma de contribuir á discriminación e á exclusión de todos os afectados por esta síndrome.
Ilustración de Fátima Collado
LEMBRA: O maior lastre que se atopa unha persoa con autismo non é o diagnóstico, senón o descoñecemento e os mitos que perduran na sociedade.
Accións contra os mitos do autismo
Realizado por Anabel Cornago coa colaboración e coordinación de Cristina López García de
► La Princesa de las Alas Rosas
¡PREMIO!
